آموزشگاه زبان اندیشه پارسیان

آموزش گرامر زبان انگلیسی: آموزش ضمایر (Pronouns)

ضمایر کلماتی هستند که جایگزین اسم‌ها می‌شوند تا از تکرار مداوم آن‌ها در جملات جلوگیری شود و ارتباط جمله‌ها روان‌تر گردد. انواع مختلف ضمایر در زبان انگلیسی وجود دارد که هرکدام نقش خاصی در جمله دارند. در این مقاله به بررسی و آموزش ضمایر زبان انگلیسی می‌پردازیم. ضمایر در زبان انگلیسی به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام نقشی خاص دارند و با مثال‌های متعدد می‌توان فهمید که چطور و کجا از هر نوع ضمیر استفاده کنیم. بیایید هر نوع ضمیر را به تفصیل بیشتر بررسی کنیم.

۱. ضمایر شخصی (Personal Pronouns)

ضمایر شخصی بسته به این که در جایگاه فاعل یا مفعول جمله باشند، تغییر می‌کنند. در زبان انگلیسی به کمک این ضمایر، هم می‌توانیم نقش فاعل را نشان دهیم و هم مفعول. ضمایر شخصی برای اشاره به افراد یا اشیاء خاصی به‌کار می‌روند و بر اساس نقش آن‌ها در جمله به چند نوع تقسیم می‌شوند:

ضمایر فاعلی (Subject Pronouns):

این ضمایر جایگزین فاعل جمله می‌شوند.

ضمیر	مثال
I	I am a teacher. (من یک معلم هستم.)
You	You are my friend. (تو دوست من هستی.)
He	He is at home. (او در خانه است.)
She	She is a doctor. (او یک دکتر است.)
It	It is a cat. (آن یک گربه است.)
We	We are students. (ما دانش‌آموز هستیم.)
They	They are playing. (آن‌ها بازی می‌کنند.)

ضمایر مفعولی (Object Pronouns):

این ضمایر جایگزین مفعول جمله می‌شوند و معمولاً بعد از فعل یا حرف اضافه قرار می‌گیرند.

ضمیر	مثال
Me	She called me. (او به من زنگ زد.)
You	I saw you. (تو را دیدم.)
Him	We helped him. (ما به او کمک کردیم.)
Her	I like her. (من او را دوست دارم.)
It	They moved it. (آن را جابجا کردند.)
Us	She invited us. (او ما را دعوت کرد.)
Them	I met them. (من آن‌ها را ملاقات کردم.)

۲. ضمایر ملکی (Possessive Pronouns)

ضمایر ملکی نشان‌دهنده مالکیت هستند و به دو نوع وابسته و مستقل تقسیم می‌شوند. این ضمایر با ضمایر شخصی همراه هستند و مالکیت چیزی را نشان می‌دهند. این ضمایر مالکیت را نشان می‌دهند و نشان‌دهنده چیزی است که به کسی تعلق دارد. این ضمایر به دو نوع تقسیم می‌شوند:

ضمایر ملکی وابسته:

ضمایری که با اسم می‌آیند و نشان‌دهنده مالکیت هستند.

ضمیر	مثال
My	My car is red. (ماشین من قرمز است.)
Your	Your book is on the table. (کتاب تو روی میز است.)
His	His dog is cute. (سگ او بامزه است.)
Her	Her phone is new. (گوشی او جدید است.)
Its	The cat licked its paw. (گربه پایش را لیسید.)
Our	Our house is big. (خانه ما بزرگ است.)
Their	Their school is nearby. (مدرسه آن‌ها نزدیک است.)

ضمایر ملکی مستقل:

ضمایری که بدون اسم می‌آیند و همچنان مالکیت را نشان می‌دهند.

ضمیر	مثال
Mine	This book is mine. (این کتاب مال من است.)
Yours	Is this pen yours? (این خودکار مال تو است؟)
His	The car is his. (ماشین مال اوست.)
Hers	That bag is hers. (آن کیف مال اوست.)
Ours	The garden is ours. (باغ مال ماست.)
Theirs	The idea was theirs. (ایده مال آن‌ها بود.)

مثال‌های بیشتر:

• ضمایر ملکی وابسته:
  • This is myhouse. (این خانه من است.)
  • Youridea is great. (ایده تو عالی است.)
  • Ourdog is friendly. (سگ ما دوستانه است.)
    
• ضمایر ملکی مستقل:
  • That book is mine. (آن کتاب مال من است.)
  • The blue car is theirs. (ماشین آبی مال آن‌هاست.)
  • Is this bag yours? (آیا این کیف مال تو است؟)

۳. ضمایر اشاره (Demonstrative Pronouns)

ضمایر اشاره برای اشاره به اشیاء یا افراد نزدیک یا دور استفاده می‌شوند. این ضمایر شامل this، that، these، و thoseهستند.

ضمیر	مثال
This	This is my book. (این کتاب من است.)
That	That is your car. (آن ماشین تو است.)
These	These are our friends. (این‌ها دوستان ما هستند.)
Those	Those are her shoes. (آن‌ها کفش‌های او هستند.)

مثال‌های بیشتر:

• نزدیک:
  • Thisis my phone. (این گوشی من است.)
  • Theseare my keys. (این‌ها کلیدهای من هستند.)
• دور:
  • Thatis our school. (آن مدرسه ما است.)
  • Thoseare her friends. (آن‌ها دوستان او هستند.)

۴. ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns)

ضمایر انعکاسی زمانی به کار می‌روند که فاعل و مفعول جمله یکی باشند. این ضمایر با اضافه کردن -selfیا -selvesساخته می‌شوند. این ضمایر به فعل‌ها معنی «خود» می‌بخشند.

ضمیر	مثال
Myself	I made it myself. (خودم آن را درست کردم.)
Yourself	Did you do it yourself? (خودت انجام دادی؟)
Himself	He hurt himself. (او خودش را زخمی‌کرد.)
Herself	She prepared herself. (او خودش را آماده کرد.)
Itself	The cat washed itself. (گربه خودش را تمیز کرد.)
Ourselves	We enjoyed ourselves. (ما خودمان لذت بردیم.)
Yourselves	Help yourselves. (به خودتان کمک کنید.)
Themselves	They introduced themselves. (آن‌ها خودشان را معرفی کردند.)

مثال‌های بیشتر:

• I made the cake myself. (من کیک را خودم درست کردم.)
• She solved the problem herself. (او مشکل را خودش حل کرد.)
• They prepared themselvesfor the exam. (آن‌ها خودشان را برای امتحان آماده کردند.)

۵. ضمایر موصولی (Relative Pronouns)

ضمایر موصولی جمله‌ها را به هم متصل کرده و توضیحات بیشتری در مورد اسم می‌دهند. این ضمایر شامل who، whom، whose، whichو thatهستند و در جمله‌های ترکیبی به کار می‌روند. ضمایر موصولی جمله‌ها را به هم متصل می‌کنند و اطلاعات بیشتری در مورد اسم می‌دهند.

ضمیر	مثال
Who	The girl who is singing is my sister. (دختری که در حال خواندن است، خواهر من است.)
Whom	The person whom I saw was a doctor. (فردی که دیدم، پزشک بود.)
Whose	The man whose car broke down is waiting. (مردی که ماشینش خراب شد، منتظر است.)
Which	The book which I borrowed is interesting. (کتابی که قرض گرفتم، جالب است.)
That	This is the pen that I lost. (این همان خودکاری است که گم کردم.)

مثال‌های بیشتر:

• The girl whowon the race is my sister. (دختری که مسابقه را برد، خواهر من است.)
• The teacher whomwe met was very kind. (معلمی‌که ملاقات کردیم، بسیار مهربان بود.)
• This is the student whoseproject was excellent. (این دانش‌آموزی است که پروژه‌اش عالی بود.)
• The book whichyou lent me is fascinating. (کتابی که به من قرض دادی، جذاب است.)
• That is the house thathe built. (آن خانه‌ای است که او ساخت.)

۶. ضمایر نامعین (Indefinite Pronouns)

ضمایر نامعین به افراد یا چیزهای نامشخص اشاره دارند. این ضمایر مانند someone، anyone، everythingو nobodyنشان می‌دهند که دقیقاً مشخص نیست به چه کسی یا چه چیزی اشاره می‌شود.

ضمیر	مثال
Someone	Someone is at the door. (کسی پشت در است.)
Anyone	Is anyone here? (آیا کسی اینجا است؟)
Everyone	Everyone enjoyed the party. (همه از مهمانی لذت بردند.)
Nobody	Nobody knows the answer. (هیچ‌کس جواب را نمی‌داند.)
Anything	You can take anything. (می‌توانی هرچیزی را برداری.)

مثال‌های بیشتر:

• Everyoneis welcome to join the event. (همه برای پیوستن به رویداد خوش‌آمدند.)
• Nobodyknows the answer to the question. (هیچ‌کس جواب سوال را نمی‌داند.)
• Someoneleft their umbrella here. (کسی چترش را اینجا گذاشته است.)
• Anythingis possible if you believe in yourself. (اگر به خودت باور داشته باشی، هر چیزی ممکن است.)

ضمیر	مثال
Someone	Someone is at the door. (کسی پشت در است.)
Anyone	Is anyone here? (آیا کسی اینجا است؟)
Everyone	Everyone enjoyed the party. (همه از مهمانی لذت بردند.)
Nobody	Nobody knows the answer. (هیچ‌کس جواب را نمی‌داند.)
Anything	You can take anything. (می‌توانی هرچیزی را برداری.)

۷. ضمایر پرسشی (Interrogative Pronouns)

ضمایر پرسشی در پرسیدن سوال‌ها به کار می‌روند و شامل who، whom، whose، whatو whichهستند. این ضمایر برای سوال درباره افراد، اشیاء، مالکیت و انتخاب به‌کار می‌روند.

ضمیر	مثال
Who	Who is coming? (چه کسی می‌آید؟)
Whom	Whom did you see? (چه کسی را دیدی؟)
Whose	Whose book is this? (این کتاب مال چه کسی است؟)
What	What is your name? (نام شما چیست؟)
Which	Which one do you like? (کدام یکی را دوست داری؟)

مثال‌های بیشتر:

• Whois coming to the meeting? (چه کسی به جلسه می‌آید؟)
• Whosejacket is this? (این ژاکت مال چه کسی است؟)
• Whatare you doing tonight? (امشب چه کاری انجام می‌دهی؟)
• Whichmovie do you prefer? (کدام فیلم را ترجیح می‌دهی؟)

تمرین‌هایی برای درک بهتر ضمایر

برای درک بهتر ضمایر و کاربرد آن‌ها، به مثال‌های زیر توجه کنید:

۱. She loves her dog because it always follows her.

• ضمایر Sheو herبه فرد اشاره می‌کنند و itبه سگ اشاره دارد.

۲. That is my car, and this is yours.

• myضمیر ملکی وابسته و yoursضمیر ملکی مستقل است.

۳. They enjoyed themselves at the party.

• Theyضمیر فاعلی و themselvesضمیر انعکاسی است.

۴. The man who is speaking is my teacher.

• whoضمیر موصولی است و به the manاشاره دارد.

مشاهده این مقاله و مقالات بیشتر در وب سایت رسمی‌اندیشه پارسیان

آموزش گرامر زبان انگلیسی: نام‌ها در زبان انگلیسی

اسم‌ها (Nouns) در زبان انگلیسی، کلماتی هستند که برای نام‌گذاری اشیاء، افراد، مکان‌ها، حیوانات، ایده‌ها و احساسات به‌کار می‌روند. به عبارت دیگر، اسم‌ها به چیزهایی اشاره می‌کنند که می‌توانند فیزیکی باشند (مثل کتاب) یا مفهومی‌(مثل شادی). در این مقاله به معرفی انواع اسم‌ها همراه با مثال‌های روشن می‌پردازیم.

۱. اسم‌های خاص (Proper Nouns)

اسم‌های خاص برای اشاره به افراد، مکان‌ها یا چیزهای خاص استفاده می‌شوند. این اسم‌ها همیشه با حرف بزرگ شروع می‌شوند. اسم‌های خاص فقط به افراد، مکان‌ها، یا چیزهای خاص اشاره دارند. این اسم‌ها همیشه حرف اولشان بزرگ نوشته می‌شود و تنها به یک مورد خاص اشاره دارند، مانند اسم یک فرد، کشور یا شرکت. در متن‌ها، اسم‌های خاص کمک می‌کنند تا از نظر معنایی موضوع خاصی را مشخص و روشن کنیم.

نکته:اسم‌های خاص معمولاً مفرد هستند و جمع‌بستن آن‌ها کمتر رایج است، مگر در موارد خاص (مثل the Johnsonsبرای اشاره به یک خانواده).

مثال‌ها:

• Sarahloves to read. (سارا عاشق مطالعه است)
• We visited Londonlast summer. (ما تابستان گذشته به لندن رفتیم)
• Googleis a popular search engine. (گوگل یک موتور جستجوی پرطرفدار است)
• Mount Everest(قله اورست) برای یک کوه خاص.
• Einstein(آنیشتین) برای اشاره به دانشمند خاص.

۲. اسم‌های عام (Common Nouns)

اسم‌های عام به‌طور کلی برای نام‌گذاری دسته‌ای از چیزها به‌کار می‌روند و به موارد خاصی اشاره نمی‌کنند. این اسم‌ها با حروف کوچک شروع می‌شوند، مگر اینکه در ابتدای جمله باشند. اسم‌های عام برخلاف اسم‌های خاص به دسته‌ای از افراد، مکان‌ها یا چیزها اشاره دارند و به یک مورد خاص محدود نمی‌شوند. این اسم‌ها در جمله‌ها معمولاً با صفات یا افعال همراه می‌شوند تا معنا دقیق‌تر شود.

مثال‌ها:

• There’s a bookon the table. (یک کتاب روی میز است)
• A teachershould be patient. (یک معلم باید صبور باشد)
• The cityis very crowded. (شهر بسیار شلوغ است)

۳. اسم‌های شمارا و غیرشمارا - قابل شمارش و غیر قابل شمارش (Countable and Uncountable Nouns)

• اسم‌های شمارا - قابل شمارش (Countable Nouns):به چیزهایی اشاره دارند که می‌توان آن‌ها را شمرد. این اسم‌ها هم شکل مفرد و هم شکل جمع دارند.

  مثال‌ها:

  • One apple, two apples
  • A car, some cars
  • There are three dogsin the park. (سه سگ در پارک هستند)

• اسم‌های غیرشمارا - غیر قابل شمارش (Uncountable Nouns):به چیزهایی اشاره دارند که به‌طور طبیعی نمی‌توان آن‌ها را شمرد یا به واحدهای کوچکی تقسیم کرد. این اسم‌ها فقط به صورت مفرد به‌کار می‌روند و با افعال مفرد می‌آیند.

  مثال‌ها:

  • Wateris essential for life. (آب برای زندگی ضروری است)
  • Informationis available online. (اطلاعات به صورت آنلاین در دسترس است)
  • I need some advice. (من به مقداری راهنمایی نیاز دارم)
    

نکته‌های کلیدی:

در جمله‌هایی که اسم غیرشمارا دارند، معمولاً از کلماتی مانند a little, much, someاستفاده می‌شود.

برای اسم‌های غیرشمارا نمی‌توان از کلماتی مانند a fewیا manyاستفاده کرد.

۴. اسم‌های جمع (Plural Nouns)

بسیاری از اسم‌ها می‌توانند از حالت مفرد به حالت جمع تغییر کنند که معمولاً با اضافه کردن -sیا -esبه آخر کلمه صورت می‌گیرد. البته استثناهایی هم وجود دارد.

مثال‌ها:

• Cat→ Cats (گربه‌ها)
• Box→ Boxes (جعبه‌ها)
• Child→ Children (کودکان)
• Mouse→ Mice (موش‌ها)
  

  قوانین جمع‌بستن اسم‌ها در انگلیسی به چند دسته تقسیم می‌شود که در ادامه به مهم‌ترین قوانین اشاره می‌کنیم:

• اضافه کردن -s: بیشتر اسم‌ها با اضافه کردن -s به آخر کلمه جمع می‌شوند. مثال‌ها: cat→ cats, dog→ dogs

• اضافه کردن -es: اگر اسم به صدای «س»، «ش»، «چ»، یا «ژ» ختم شود، -esبه آخر کلمه اضافه می‌شود. مثال‌ها: box→ boxes, bus→ buses

• تغییرات غیرقابل‌پیش‌بینی: بعضی اسم‌ها به صورت نامنظم جمع بسته می‌شوند. مثال‌ها: child→ children, man→ men, foot→ feet

۵. اسم‌های قابل شمارش و غیرقابل شمارش (Countable and Uncountable Nouns) همراه با کلمات مقداری

• اسم‌های شمارامی‌توانند با کلماتی مثل many(بسیاری)، a few(چند تا) همراه شوند.

  مثال‌ها:

  • There are many bookson the shelf. (کتاب‌های زیادی روی قفسه است)
  • She has a few friends. (او چند دوست دارد)

• اسم‌های غیرشمارامعمولاً با کلماتی مانند much(بسیار)، a little(کمی) همراه می‌شوند.

  مثال‌ها:

  • He doesn’t have much money. (او پول زیادی ندارد)
  • I have a little timeto help you. (من کمی‌وقت دارم تا به تو کمک کنم)

۶. اسم‌های انتزاعی و عینی (Abstract and Concrete Nouns)

• اسم‌های عینی (Concrete Nouns):به چیزهایی اشاره دارند که می‌توانیم آن‌ها را ببینیم، لمس کنیم، بشنویم، بوییده یا بچشیم.

  مثال‌ها:

  • Table(میز)
  • Dog(سگ)
  • Flower(گل)

• اسم‌های انتزاعی (Abstract Nouns):به ایده‌ها، مفاهیم، احساسات یا ویژگی‌هایی اشاره دارند که نمی‌توانیم آن‌ها را با حواس پنجگانه درک کنیم.

  مثال‌ها:

  • Love(عشق)
  • Happiness(خوشحالی)
  • Freedom(آزادی)

۷. ترکیبات با اسم (Compound Nouns)

ترکیب دو یا چند کلمه برای ایجاد یک اسم جدید به اسم ترکیبی یا Compound Nounمعروف است. این ترکیبات به صورت یک‌کلمه‌ای، دو‌کلمه‌ای یا با خط تیره می‌توانند باشند. به عبارت دیگر، اسم‌های ترکیبی شامل دو یا چند کلمه هستند که با هم ترکیب می‌شوند و معنای جدیدی می‌سازند. این اسم‌ها می‌توانند به صورت جدا، با خط فاصله یا به صورت یک‌کلمه‌ای نوشته شوند.

نکته:ترکیب این اسم‌ها در انگلیسی بسیار رایج است و معانی آن‌ها معمولاً به فرهنگ لغت بستگی دارد.

مثال‌ها:

• Toothpaste(خمیردندان)
• Basketball(بسکتبال)
• Mother-in-law(مادرشوهر یا مادرزن)

چند جمله برای تمرین و توضیح

1. The cat is sleeping on the couch.

   • catیک اسم شمارا و عام است که در حالت مفرد آمده.
   • couchنیز یک اسم عینی و شمارا است.

2. She found happiness in helping others.

   • happinessیک اسم انتزاعی است که به حالت روحی اشاره دارد.

3. Many students enjoy learning languages.

   • studentsیک اسم جمع و شمارا است.
   • languagesنیز یک اسم جمع و شمارا است که موضوعی را بیان می‌کند.

4. This information is useful for the project.

   • informationیک اسم غیرشمارا است و نمی‌توان آن را به واحدهای کوچک تقسیم کرد.

5. I need two bottles of water.

   • bottlesیک اسم شماراست که به واحدهایی اشاره دارد که می‌توانند شمرده شوند.
   • waterیک اسم غیرشماراست که در اینجا با کلمه مقداری bottles ofآمده.

این توضیحات پایه‌ای در مورد اسم‌ها در زبان انگلیسی، شما را با مفهوم و کارکرد انواع مختلف اسم‌ها آشنا می‌کند و مثال‌ها به درک بهتر این موضوع کمک می‌کنند. امیدواریم این مطلب شما را در یادگیری زبان انگلیسی یاری کرده باشد.

اندیشه پارسیان

آموزش گرامر زبان انگلیسی: آشنایی با اجزای اصلی جمله در زبان انگلیسی

آشنایی با اجزای جمله اولین قدم در یادگیری گرامر است. این بخش شما را با مهم‌ترین اجزای ساختاری زبان انگلیسی آشنا می‌کند و پایه‌ای قوی برای درک بهتر ساختار و ترتیب اجزای جمله ایجاد می‌کند. در این بخش، به بررسی موارد زیر می‌پردازیم:

۱. اسم‌ها (Nouns)

اسم‌ها بخش مهمی‌از هر زبان هستند؛ زیرا به اشخاص، مکان‌ها، اشیا و ایده‌ها اشاره می‌کنند. اسم‌ها در زبان انگلیسی به چند دسته تقسیم می‌شوند:

۱. اسم‌های خاص (Proper Nouns)

• تعریف: این اسم‌ها به افراد، مکان‌ها، یا اشیا خاص و یکتا اشاره دارند و همیشه با حرف بزرگ (Capital) آغاز می‌شوند. مثال‌ها شامل اسم افراد (مثل John)، کشورها ( France)، و مکان‌ها ( Mount Everest) است.
• مثال‌ها:
  • Sarah lives in London.
  • The Eiffel Tower is in Paris.
    

۲. اسم‌های عام (Common Nouns)

• تعریف: این اسم‌ها به اشخاص، مکان‌ها یا اشیای کلی اشاره دارند و برخلاف اسم‌های خاص با حرف کوچک (small letter) شروع می‌شوند.
• مثال‌ها:
  • dog, city, book
  • There is a beautiful garden in the city.
    

۳. اسم‌های شمارا (قابل شمارش) و غیرشمارا (غیر قابل شمارش) (Countable and Uncountable Nouns)

• اسم‌های شمارا (قابل شمارش) (Countable): اسم‌هایی که می‌توان آنها را شمرد. این اسم‌ها می‌توانند مفرد یا جمع باشند و برای جمع بستن آنها معمولاً به آخر اسم "s" یا "es" اضافه می‌کنیم.

• اسم‌های غیرشمارا (غیر قابل شمارش) (Uncountable): اسم‌هایی که نمی‌توان آنها را شمرد و معمولاً به شکل مفرد به کار می‌روند؛ مثل water, sugar, money.

• مثال‌های بیشتر:

  • Countable: apple/apples, car/cars
  • Uncountable: milk, information, happiness

۲. ضمایر (Pronouns)

ضمایر کلماتی هستند که جایگزین اسم‌ها می‌شوند و از تکرار اسم‌ها در جمله‌ها جلوگیری می‌کنند. انواع مهم ضمایر عبارتند از:

۱. ضمایر شخصی (Personal Pronouns)

• تعریف: این ضمایر برای اشاره به افراد یا اشیا به کار می‌روند و به دو شکل فاعلی و مفعولی تقسیم می‌شوند.
• مثال‌ها:
  • فاعل: I, you, he, she, it, we, they
  • مفعول: me, you, him, her, it, us, them
  • She is a teacher. I met him yesterday.
    

۲. ضمایر ملکی (Possessive Pronouns)

• تعریف: ضمایر ملکی نشان‌دهنده مالکیت هستند و برای نشان دادن مالکیت چیزی به کار می‌روند.
• مثال‌ها: mine, yours, his, hers, ours, theirs
• This book is mine. Is that car yours?
  

۳. ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns)

• تعریف: این ضمایر برای نشان دادن این که عمل فعل به فاعل برمی‌گردد، استفاده می‌شوند و به شکل "self" یا "selves" هستند.
• مثال‌ها: myself, yourself, himself, herself, itself, ourselves, yourselves, themselves
• She made herself a sandwich.
  

۴. ضمایر اشاره‌ای (Demonstrative Pronouns)

• تعریف: ضمایر اشاره‌ای برای اشاره به اشیا یا افراد استفاده می‌شوند و شامل this, that, these,و thoseهستند.
• مثال‌ها:
  • This is my phone. That is his house.
  • These are my friends. Those are your books.
    

۳. افعال (Verbs)

افعال بیانگر کار، وضعیت یا رویداد هستند. افعال در زبان انگلیسی دسته‌بندی‌های مختلفی دارند:

۱. افعال اصلی (Main Verbs)

• تعریف: افعالی که معنای کامل دارند و مفهوم جمله را مشخص می‌کنند. این افعال برای بیان عمل یا حالتی در جمله استفاده می‌شوند.
• مثال‌ها:
  • run, eat, speak, think
  • She runs every morning.
    

۲. افعال کمکی (Auxiliary Verbs)

• تعریف: افعال کمکی به همراه افعال اصلی برای ساختن زمان‌ها و حالات مختلف استفاده می‌شوند.
• مثال‌ها: be, have, do
  • I am studying English.
  • He has finished his work.
    

۳. افعال کمکی مودال (Modal Verbs)

• تعریف: این افعال برای بیان توانایی، احتمال، اجازه و توصیه استفاده می‌شوند.
• مثال‌ها: can, could, should, must, might
• She can swim very well.
  

۴. صفت‌ها (Adjectives)

صفت‌ها ویژگی‌ها و خصوصیات اسم‌ها را توصیف می‌کنند. صفت‌ها قبل از اسم‌ها قرار می‌گیرند و به ما می‌گویند که چیزها چگونه هستند.

• مثال‌ها:
  • a beautiful flower, an interesting book, a large house
  • He has a fast car.
    

۵. قیدها (Adverbs)

قیدها اطلاعات بیشتری در مورد افعال، صفت‌ها و قیدهای دیگر می‌دهند و به زمان، مکان، شدت و حالت انجام کار اشاره می‌کنند.

انواع قیدها:

1. قید زمان(Adverb of Time): مانند now, yesterday, soon

   • He will arrive soon.

2. قید مکان(Adverb of Place): مانند here, there, everywhere

   • She is standing there.

3. قید حالت(Adverb of Manner): مانند quickly, slowly, beautifully

   • He drives carefully.

4. قید شدت(Adverb of Degree): مانند very, too, enough

   • She is very happy.

در ادامه چند جمله با توضیحات ارائه می‌شود که تمام موارد بالا را در بر دارند. هر جمله شامل یک یا چند جزء از اسم، ضمیر، فعل، صفت، و قید است.

مثال ۱:

جمله: Sarah quickly finished her homework and went to the park.

• اسم (Noun): Sarahو homework، park
  • Sarahیک اسم خاص (نام شخص) است.
  • homeworkیک اسم غیرشمارا است.
  • parkیک اسم شماراست و به مکانی خاص اشاره دارد.
• فعل (Verb): finishedو went
  • finishedفعل اصلی است و بیانگر عملی است که Sarah انجام داده است.
  • wentفعل اصلی است که نشان‌دهنده عمل رفتن به پارک است.
• قید (Adverb): quickly
  • quicklyقید حالت است و نحوه انجام فعل finishedرا توصیف می‌کند.
• ضمیر ملکی (Possessive Pronoun): her
  • herضمیر ملکی است و مالکیت homeworkرا نشان می‌دهد.

توضیح کلی:این جمله نشان می‌دهد که Sarah به سرعت تکالیفش را انجام داد و به پارک رفت. قید quicklyنحوه انجام عمل را توصیف می‌کند و ضمیر herنشان‌دهنده مالکیت تکالیف است.

---

مثال ۲:

جمله: They are playing with their new puppy in the garden.

• اسم (Noun): puppyو garden
  • puppyیک اسم شماراست که به حیوان اشاره دارد.
  • gardenاسم دیگری است که به مکانی اشاره دارد.
• فعل کمکی (Auxiliary Verb): are
  • areفعل کمکی است و در این جمله برای ساخت زمان حال استمراری استفاده شده است.
• فعل اصلی (Main Verb): playing
  • playingفعل اصلی جمله است که به عملی که در حال انجام است اشاره دارد.
• ضمیر شخصی (Personal Pronoun): they
  • theyضمیر شخصی است که به فاعل جمله (افراد ناشناخته یا گروهی) اشاره دارد.
• ضمیر ملکی (Possessive Pronoun): their
  • theirضمیر ملکی است و مالکیت puppyرا نشان می‌دهد.
• صفت (Adjective): new
  • newصفتی است که ویژگی puppyرا توصیف می‌کند.

توضیح کلی:این جمله به ما می‌گوید که گروهی از افراد در حال بازی با توله‌سگ جدیدشان در باغ هستند. فعل کمکی areبه همراه فعل playingزمان حال استمراری را می‌سازد و صفت newویژگی توله‌سگ را بیان می‌کند.

---

مثال ۳:

جمله: My brother drives his car very carefully.

• اسم (Noun): brotherو car
  • brotherیک اسم عام است که به رابطه خانوادگی اشاره دارد.
  • carنیز یک اسم شماراست که به وسیله‌ای اشاره دارد.
• ضمیر ملکی (Possessive Pronoun): myو his
  • myضمیر ملکی است که مالکیت brotherرا نشان می‌دهد.
  • hisضمیر ملکی دیگری است که مالکیت carرا بیان می‌کند.
• فعل (Verb): drives
  • drivesفعل اصلی جمله است که نشان‌دهنده عملی است که برادر انجام می‌دهد.
• قید شدت (Adverb of Degree): very
  • veryقید شدت است و نشان می‌دهد که عمل رانندگی با چه شدتی انجام می‌شود.
• قید حالت (Adverb of Manner): carefully
  • carefullyقید حالت است و چگونگی انجام فعل drivesرا توصیف می‌کند.

توضیح کلی:این جمله نشان می‌دهد که برادر من با احتیاط زیاد رانندگی می‌کند. قید veryشدت احتیاط را نشان می‌دهد و carefullyنیز نحوه انجام رانندگی را توصیف می‌کند.

---

مثال ۴:

جمله: I gave him the book because it was interesting.

• ضمیر شخصی (Personal Pronoun): I, him, it
  • Iضمیر شخصی است که به فاعل جمله اشاره دارد.
  • himضمیر مفعولی است و مفعول غیرمستقیم جمله است.
  • itضمیر شخصی است که به bookاشاره دارد.
• اسم (Noun): book
  • bookیک اسم شماراست که به شیء اشاره دارد.
• فعل‌ها (Verbs): gaveو was
  • gaveفعل اصلی است که عمل دادن را بیان می‌کند.
  • wasفعل کمکی است که برای توصیف وضعیت interestingاستفاده شده است.
• صفت (Adjective): interesting
  • interestingصفتی است که ویژگی bookرا توصیف می‌کند.

توضیح کلی:این جمله بیانگر این است که من کتاب را به او دادم چون جذاب بود. ضمیر itبه کتاب اشاره دارد، و صفت interestingویژگی کتاب را توضیح می‌دهد.

---

مثال ۵:

جمله: This is the best cake I have ever tasted!

• ضمیر اشاره‌ای (Demonstrative Pronoun): this
  • thisضمیر اشاره‌ای است و به کیک خاصی اشاره دارد.
• اسم (Noun): cake
  • cakeیک اسم شماراست که به شیء خوراکی اشاره دارد.
• فعل کمکی (Auxiliary Verb): have
  • haveفعل کمکی است و در این جمله برای ساختار حال کامل (Present Perfect) استفاده شده است.
• فعل اصلی (Main Verb): tasted
  • tastedفعل اصلی است و بیانگر تجربه مزه کردن است.
• صفت (Adjective): best
  • bestصفتی است که بالاترین درجه کیفیت را بیان می‌کند.

توضیح کلی:این جمله می‌گوید که این بهترین کیکی است که تاکنون مزه کرده‌ام. فعل have tastedساختار حال کامل را تشکیل می‌دهد و نشان‌دهنده تجربه‌ای است که در گذشته رخ داده و تأثیر آن تا زمان حال ادامه دارد.

این جملات و توضیحات به شما کمک می‌کنند که اجزای مختلف جمله‌ها را بهتر درک کنید و بدانید هر کدام از اسم‌ها، ضمایر، افعال، قیدها و صفت‌ها چه نقشی در ساختار جمله ایفا می‌کنند. این روش به یادگیری و استفاده صحیح گرامر زبان انگلیسیکمک شایانی می‌کند. در این مطلب شما با اجزای تشکیل دهنده یک جمله در زبان انگلیسی آشنا شدید. امیدواریم این مطلب به یادگیری شما کمک کرده باشد.

مشاهده در وب سایت رسمی‌اندیشه پارسیان

آموزش گرامر زبان انگلیسی: فعل

فعل یا به صورت جمع افعال در زبان انگلیسی، از مهم‌ترین اجزای جمله هستند که مفهوم عمل، حالت، یا وجود را به جمله می‌دهند. یادگیری عمیق و جامع افعال، به شما کمک می‌کند جملات صحیح بسازید، مکالمات روان داشته باشید و مفاهیم پیچیده را بیان کنید. در این مقاله، به طور مفصل به معرفی انواع فعل، زمان‌ها، و کاربردهای آن‌ها می‌پردازیم.

۱. تعریف و اهمیت افعال در جمله

فعل کلمه‌ای است که:

1. عملیرا نشان می‌دهد (مانند: دویدن، نوشتن).
2. حالت یا وضعیترا بیان می‌کند (مانند: دانستن، دوست داشتن).
3. وجودرا نشان می‌دهد (مانند: بودن، شدن).
   

مثال‌ها:

• عمل:
  • She plays the piano.
    (او پیانو می‌نوازد.)
• حالت:
  • He knows the answer.
    (او جواب را می‌داند.)
• وجود:
  • There is a cat under the table.
    (یک گربه زیر میز است.)
    

۲. انواع افعال در زبان انگلیسی

الف. افعال اصلی (Main Verbs)

این افعال به تنهایی عمل یا وضعیت را بیان می‌کنند و نیازی به فعل کمکی ندارند.

ویژگی‌های افعال اصلی:

• اصلی‌ترین بخش جمله را شامل می‌شود.
• بیانگر معنی کامل است.

مثال‌ها:

• He runs every morning.
  (او هر صبح می‌دود.)
• They enjoy music.
  (آن‌ها از موسیقی لذت می‌برند.)
  

ب. افعال کمکی (Auxiliary Verbs)

افعال کمکی به فعل اصلی کمک می‌کنند تا معنی جمله کامل‌تر یا دقیق‌تر شود.

انواع رایج و مثال‌ها:

1. Be (am, is, are, was, were):
   برای ساختن زمان‌های استمراری و جملات مجهول.

   • She is studying.
     (او در حال مطالعه است.)
   • The cake was baked by her.
     (کیک توسط او پخته شد.)
     

2. Have (has, had):
   برای زمان‌های کامل.

   • I have finished my homework.
     (من تکالیفم را تمام کرده‌ام.)
     

3. Do (does, did):
   برای سوالی یا منفی کردن جملات.

   • Do you like tea?
     (آیا چای دوست داری؟)
   • He does not eat meat.
     (او گوشت نمی‌خورد.)

ج. افعال وجهی (Modal Verbs)

این افعال برای بیان توانایی، اجازه، اجبار، یا احتمال استفاده می‌شوند و همیشه با فعل اصلی همراه هستند.

مثال‌ها:

• Can (توانایی):
  • She can speak Spanish.
    (او می‌تواند اسپانیایی صحبت کند.)
    
• Must (اجبار):
  • You must wear a uniform.
    (باید یونیفرم بپوشید.)
    
• May (اجازه):
  • You may go now.
    (می‌توانید اکنون بروید.)
    
• Should (توصیه):
  • You should drink more water.
    (باید آب بیشتری بنوشید.)
    

نکات کلیدی:

1. فعل وجهی همیشه با شکل ساده فعل اصلی می‌آید.
2. افعال وجهی تغییر نمی‌کنند (مانند اضافه شدن s یا ed).

۳. افعال باقاعده و بی‌قاعده (Regular & Irregular Verbs)

الف. افعال باقاعده:

این افعال با اضافه کردن -edبه انتهای فعل، شکل گذشته و گذشته کامل می‌گیرند.

مثال‌ها:

• Play → Played → Played
• Work → Worked → Worked

ب. افعال بی‌قاعده:

این افعال از قاعده خاصی پیروی نمی‌کنند و باید شکل گذشته و گذشته کامل آن‌ها حفظ شود.

مثال‌ها:

• Go → Went → Gone
• Eat → Ate → Eaten

۴. زمان‌ها (Tenses) در افعال انگلیسی

افعال بسته به زمان وقوع عمل، به زمان‌های حال، گذشته، و آینده تقسیم می‌شوند.

الف. زمان‌های حال (Present):

1. Simple Present:
   برای بیان حقایق یا کارهای روزمره.
   • She reads every day.
     (او هر روز مطالعه می‌کند.)
     
2. Present Continuous:
   برای اعمالی که در حال حاضر در حال وقوع هستند.
   • She is reading a book.
     (او در حال خواندن کتاب است.)
     

ب. زمان‌های گذشته (Past):

1. Simple Past:
   برای اعمالی که در گذشته انجام شده‌اند.
   • I visited Paris last year.
     (من سال گذشته به پاریس رفتم.)
     
2. Past Continuous:
   برای اعمالی که در گذشته در حال وقوع بوده‌اند.
   • He was watching TV when the phone rang.
     (او تلویزیون تماشا می‌کرد که تلفن زنگ خورد.)
     

ج. زمان‌های آینده (Future):

1. Simple Future:
   برای بیان اعمالی که در آینده رخ خواهند داد.
   • She will travel to Italy next week.
     (او هفته آینده به ایتالیا سفر خواهد کرد.)
     
2. Future Continuous:
   برای اعمالی که در آینده در یک زمان مشخص در حال وقوع خواهند بود.
   • I will be studying at 8 PM.
     (من ساعت ۸ شب در حال مطالعه خواهم بود.)

برای زمان‌ها مطالب بیشتر و جداگانه‌‌‌ای را تدوین کرده ایم. در اینجا به صورت مختصر به معرفی آنها پرداخته ایم.

۵. افعال حالت‌دار (Stative Verbs)

این افعال برای بیان احساسات، مالکیت، یا حالت استفاده می‌شوند و معمولاً در زمان استمراری به کار نمی‌روند.

مثال‌ها:

• I love chocolate.
  (من شکلات دوست دارم.)
• She owns a car.
  (او یک ماشین دارد.)
• He knows the answer.
  (او جواب را می‌داند.)

۶. افعال ترکیبی (Phrasal Verbs)

افعالی که با اضافه شدن یک حرف اضافه یا قید، معنی جدیدی پیدا می‌کنند.

مثال‌ها:

• Turn off:خاموش کردن
  • Please turn off the lights.
    (لطفاً چراغ‌ها را خاموش کنید.)
    
• Look after:مراقبت کردن
  • She looks after her younger brother.
    (او از برادر کوچک‌ترش مراقبت می‌کند.)

تمرین و نکات کلیدی برای یادگیری افعال

1. مرور لیست افعال پرکاربرد:
   با افعال اصلی و رایج شروع کنید.
   
2. تمرین با جملات ساده:
   هر فعل را در جملات مختلف تمرین کنید.
   
3. مطالعه افعال بی‌قاعده:
   لیستی از افعال بی‌قاعده تهیه کرده و آن‌ها را حفظ کنید.
   
4. استفاده روزمره:
   سعی کنید افعال را در مکالمات روزمره خود به کار ببرید.
   

خلاصه‌ای از افعال انگلیسی

نوع افعال	توضیحات	مثال‌ها
افعال اصلی	بیان‌کننده عمل یا حالت هستند.	- عمل: She runs every morning. - حالت: He feels happy.
افعال کمکی	برای تشکیل زمان‌ها و حالت‌ها به افعال اصلی کمک می‌کنند.	- She is reading a book. - They have finished their homework.
افعال مدال	احتمال، توانایی، اجازه یا ضرورت را نشان می‌دهند.	- You should study more. - He can swim. - May I come in?
افعال باقاعده	در زمان گذشته به انتهای آن‌ها "ed" اضافه می‌شود.	- work → worked - play → played
افعال بی‌قاعده	در زمان گذشته و گذشته کامل قاعده خاصی ندارند.	- go → went → gone - write → wrote → written
زمان‌ها	زمان انجام عمل را نشان می‌دهند (حال، گذشته، آینده).	- حال ساده: I study English. - گذشته ساده: She visited Paris. - آینده ساده: We will travel.
افعال عبارتی	ترکیب فعل با حروف اضافه یا قید است که معنای جدیدی ایجاد می‌کند.	- take off (remove): He took off his jacket. - give up (quit): She gave up smoking.

افعال، پایه و اساس زبان انگلیسی هستند. با یادگیری دقیق انواع افعال، زمان‌ها و کاربردهای آن‌ها، می‌توانید مهارت خود را بهبود دهید و جملات خود را قدرتمند و متنوع بسازید.

مشاهده در وب سایت رسمی‌اندیشه پارسیان